سرویس بین الملل- روزنامه "کریستین ساینس مانیتور" در گزارشی با اشاره به ضرری که بریتانیا از خروج از اتحادیه اروپا خواهد دید، مینویسد یک نمونه بارز آن را میتوان در ماجرای اخیر تنش در روابط ایران و بریتانیا بر سر توقیف نفتکشهای دو طرف دید.
به گزارش آفتابنیوز؛ این روزنامه مینویسد: "ارزش اتحاد و دوستیهای بلندمدت چیست؟ تنش در خلیج فارس این مسئله را مطرح کرده است چرا که بریتانیا دیگر قدرت اصلی نیست و با نزدیک شدن به زمان خروج از اتحادیه اروپا این موضوع بیشتر ثابت میشود. برای همه، نام بوریس حانسون با برگزیت یا خروح بریتانیا از اتحادیه اروپا تعریف میشود. بریتانیا در حال تلاش برای ارائه تعریف تازهای از جایگاه خود در جهان است. اکنون افزایش تنش میان آن کشور در رابطه با ایران در خلیج فارس چالش عمدهای برای بریتانیا قلمداد میشود. بریتانیا به تنهایی قدرت سیاسی و نظامی بزرگی نیست. به عنوان مثال، به تنهایی قادر به پشتیبانی دریایی برای حمل و نقل و تجارت نیست. بریتانیا در طول سالهای گذشته از طریق اتحادهای بین المللی اعمال قدرت میکرد. این در حالی است که جانسون سه سال پیش گفته بود اگر رای به خروج از اتحادیه اروپا دهیم آن روز، زمان استقلال کشور ما (بریتانیا) خواهد بود. این بازتابی از شعاری مشابه شعار ترامپ بود: دوباره بریتانیا را بزرگ کنیم".
این روزنامه در ادامه مینویسد: "با این حال، بحران با ایران محدودیت قدرت بریتانیا در جهان امروز را نشان میدهد. بریتانیا در روزهای گذشته نشانههایی از چرخش موضع اندک به سوی امریکا را نشان داد. نیروی دریایی بریتانیا یک تانکر نفتی ایرانی را در جبل الطارق توقیف کرد. بهانه برای این کار نقض تحریمهای اتحادیه اروپا از سوی تانکر و اعزام به سوی سوریه بود. با این حال، به نظر میرسد بریتانیا با تحریک از سوی امریکا این کار را انجام داده است. پس از آن، ایران با توقیف نفتکشهای بریتانیایی اقدام متقابلی را انجام داد. در نتیجه، بریتاینا اکنون مجبور است تا بر نیروی نظامی امریکا و ناوهای آن کشور در خلیج فارس تکیه کند. بریتانیا هنوز هم همانند اتحادیه اروپا امیدوار است برجام را حفظ کند و از افزایش تنش با ایران خودداری ورزد. بریتانیا تاکنون نخواسته در سیاست تندروانه علیه ایران با امریکا همراه شود. با این حال، جانسون که تصمیم به برگزیت گرفته در نهایت باید میان هماهنگی با اروپاییها یا تقویت روابط با امریکا یکی را انتخاب کند. این چالشی عمده برای بریتانیا خواهد بود".
نشریه "فارین پالسی" نیز در گزارشی اشاره می کند که بریتانیا در حال تلاش برای تشکیل یک ائتلاف دریایی اروپایی به منظور تضمین امنیت نفتکشهای تجاری در تنگه هرمز و خلیج فارس در برابر ایران است.
از دید "فارین پالسی" این بخشی از سیاست بریتانیا برای عدم همراهی کامل با ترامپ همزمان با تلاش برای مقابله با ایران بوده است.
این نشریه در این باره مینویسد: "تاکنون پیشنهاد بریتانیا با پاسخهای محتاطانه از سوی دیگر کشورهای اروپایی همراه بوده است. فرانسه، ایتالیا و دانمارک گفتهاند که به طور کلی با این ایده موافق هستند در حالی که کشورهایی مانند آلمان و اسپانیا با مقامهای بریتانیایی مذاکره کردهاند. "بکا واسر" تحلیلگر در موسسه رند میگوید: "همزمان با تلاش بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی برای ایجاد ائتلاف دریایی به منظور تضمین امنیت نفتکشها و کشتیهای تجاری دو پرسش بزرگ مطرح است: آیا بریتانیا و اروپا کشتیهای لازم برای این کار را دارند و ایا اراده سیاسی برای اعزام آن کشتیها به سواحل ایران علیرغم هشدارهای شدید از سوی تهران وجود دارد؟ کاملا مشخص نیست که چه نوع ماموریت دریایی در ذهن بریتانیاییها است. با این حال، کارشناسان معتقدند که این شبیه به عملیات دریایی در جریان جنگ جهانی دوم و یا در زمان جنگ نفتکشها میان ایران و عراق در دهه 80 میلادی نیست که در آن ناوهای جنگی غربی تانکرهای با پرچم خارجی را در منطقهای جنگی اسکورت میکردند".
"فارین پالسی" در ادامه مینویسد: "نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا به تنهایی میزان کافی کشتی برای انجام این ماموریت ندارد و در این زمیه مشارکت و همراهی اروپاییها ضروری است. مشکل اصلی بریتانیا در میزان توانایی جذب اروپاییها برای در دسترس بودن اسکورتها خواهد بود. تردید جدی در زمینه توان بریتانیا برای ماموریت اسکورت بلندمدت و پایدار وجود دارد".
این نشریه در ادامه می افزاید: "بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی در اینباره توانستند امنیت دریایی را بیش از یک دهه در عملیات مختلف برای مثال، در سومالی تقویت کنند که در آن فرانسه و بریتانیا پایگاههای دریایی در آن ناحیه دارند. با این حال، موضوع مهم آن است که اروپاییها برای شکار دزدان دریایی و خطرهای جزئیتر ناوهای خود را اعزام کرده بود. همه نیروهای دریایی اروپایی دارای تجربه زیادی در زمینه مقابله با تهدیدات متوسط هستند. مشکل اساسی این است که رویارویی آنان با ایران یک مشکل متوسط نیست و بسیاری از کشورها شاید مایل نباشند چنین ریسکی را بپذیرند".
این نشریه در ادامه مینویسد: "مشکل است بریتانیا بتواند اروپاییها را با خود همراه سازد. علیرغم آن که "جرمی هانت" وزیر خارجه سابق بریتانیا گفته بود این کارزار متفاوت از کارزار فشار حداکثری امریکا است با این وجود، ممکن است ایران تفاوتی میان آن دو قائل نشود. "ملیسا دالتون" تحلیلگر مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل معتقد است که تلاش اخیر بریتانیا همزمان با چالش خروج از اتحادیه اروپا تلاش چندین ساله اخیر بریتانیا برای بازتعریف نقش خود به عنوان معمار امنیت خلیج فارس است. او میگوید: "با این حال، روابط فعلی میان اروپا و بریتانیا تنشزا است و اشتیاق زیادی برای کمک به بریتانیا از سوی اروپاییها وجود ندارد. اروپاییها از خود میپرسند آیا واقعا خطری برای حمل و نقل بین المللی وجود دارد یا این تنها یک بازی قدرت میان ایران و بریتانیا است؟ آیا ما واقعا نیاز داریم تا از قابلیتهای خود برای این موضوع در منطقه استفاده کنیم"؟
این نشریه در پایان مینویسد: "موضع مایک پمپئو" وزیر خارجه امریکا نیز مشخص بود: این مشکل بریتانیاییها است. این بازتابی از شکاف موجود میان آمریکا و اروپا بود. علاوه بر ابهام در طرح بریتانیا، جزئیات طرح امریکا برای حفاظت از نفتکشها نیز نامشخص است و ممکن است امریکا در این ماموریت تنها بماند. به نظر میرسد پمپئو باور دارد که هر کشوری باید خود مسئول کشتیها و نفتکشهایش باشد".